Beste

Allemaal wilden we het beste team worden en met elkaar van betekenis zijn

Van verpleegkundige tot adviseur planvorming bij de GHOR en inmiddels zelfstandige met een eigen counseling praktijk. Het is de carrière van Marco Heijstek in vogelvlucht. Daarin speelde zijn periode bij de GHOR een belangrijke rol. Onder meer in de vorm van de ruimte en motivatie die hij kreeg om zich te ontwikkelen op het gebied van crisismanagement. En niet te vergeten op persoonlijk gebied: ‘Ik vind het fantastisch om creatief te denken en mensen daarin mee te krijgen.’

‘Als verpleegkundige op de spoedeisende hulp van het ziekenhuis in Gorinchem deed ik een project op het vlak van digitalisering’, kijkt Marco terug naar zijn start als rookie in de jaren negentig. ‘Ik genoot enorm van het creatieve denken over de vorm, de richting en de manier om mijn collega’s daarin mee te krijgen. Ik vond dat toen al fantastisch. In het ziekenhuis kon ik daar geen vervolg aan geven. Mijn leidinggevende wees me toen op een vacature bij de GHOR op het gebied van planvorming.’

‘Ik heb letterlijk gebeden dat de GHOR me terug zou bellen over mijn sollicitatie’

Woelig water

Daar trof Marco een organisatie die als onderdeel van de GGD enigszins in woelig water zat: ‘Maar ik had wel het idee dat de GHOR bij me paste. Ook de organisatie zag het zitten, er was alleen niemand beschikbaar om me in te werken.’ Dat deze stap in eerste instantie niet doorging, was een behoorlijk domper. Maar Marco liet het er niet bij zitten: ‘Ik heb letterlijk gebeden dat ze terug zouden bellen. Twee maanden later was dat het geval! Zo kwam ik in 2008 als adviseur planvorming bij de GHOR, met evenementenadvisering en psychosociale hulpverlening als hoofdthema’s.’

Status aparte

‘We waren een club die net het eerste deel van de ontwikkelfase voorbij was en daardoor een soort status aparte had binnen de GGD. Mensen als Delia van Vliet, Berry van Son en Gert Lems werden mijn collega’s. Koos Spanbroek volgde op zeker moment Chris Dekkers op als directeur. In die situatie kon ik mijn plek vinden en mooie trajecten gaan doen. Daarbij hadden we wel steeds te maken met veranderingen in wet- en regelgeving.’

De beste

De GHOR was daardoor wettelijk wel geborgd, maar de invulling van taken was nog een uitdaging. Toch was één ding Marco al snel duidelijk: ‘Allemaal wilden we de beste GHOR worden en van betekenis zijn. Allemaal hadden we ook het gevoel dat we wisten hoe het moest om de beste te worden. Dat de GHOR een belangrijke rol heeft in genees- en gezondheidskundig crisismanagement en dat wij anderen konden uitleggen wat te doen tijdens crises. Na de start van Berry waren wij de generatie die de organisatie verder ontwikkelde. Bijvoorbeeld op het gebied van evenementenbeleid. Daarvoor heb ik samen met collega’s van de GHOR en GGD Nederland en met regionaal advies processen ingericht. Mijn creativiteit mocht ik ook inzetten voor de planvorming en vormgeving van een nieuw kwaliteitshandboek. De formulieren die de piketfunctionarissen, zoals de algemeen commandanten, helpen om crises te managen, worden nog steeds gebruikt. Ik zou mijn aandeel bescheiden willen noemen, maar ik hoop dat ik in ieder geval als een procesdenker met creatieve oplossingen een bijdrage heb mogen leveren. Bijdragen die overigens ook tot irritatie konden leiden. Daar komt Marco weer met iets nieuws, zullen collega’s ongetwijfeld weleens gedacht hebben.’

Roerig

Dat de zaken intern werden gestroomlijnd, betekent niet dat alles altijd vlot verliep. Zo wijst Marco op roerige periodes. Onder meer door strijd om de positie binnen de Veiligheidsregio, met de GGD en in relatie tot het Regionaal Overleg Acute Zorgketen (ROAZ). ‘Tijdens roerige jaren binnen de Veiligheidsregio kon ik me met mijn directe collega’s Gert en Sander als voorvechters voor het bestaansrecht van de GHOR laten horen. Alles bij elkaar zorgt dat ervoor dat je groeit als mens en als professional.’

Dankbaar

Niet in de laatste plaats heeft Marco daarbij veel over zichzelf geleerd. ‘Als frustratie een rol speelde en ik hele andere ideeën en opvattingen had, kon ik nog wel eens als een olifant door de porseleinkast gaan. Tot frustratie van collega’s, kan ik me voorstellen. Er zijn genoeg momenten geweest dat ik baalde van mijn eigen acties. Vooral toenmalig hoofd GHOR Annemarie Batenburg en directeur van Veiligheidsregio Zuid-Holland Zuid Carlo Post hebben een belangrijke rol gespeeld in mijn persoonlijke ontwikkeling. Ze hebben me uitgedaagd om met mezelf aan de slag te gaan en hebben me gestimuleerd en ruimte gegeven voor mijn professionele ontwikkeling. Zo kon ik me ontwikkelen tot zelfstandige met een eigen counseling praktijk. Daar ben ik hen en mijn collega’s nog steeds dankbaar voor.’

Ontplooiing

‘Zoals dat ook geldt voor andere vlakken waarop ik me kon ontplooien. Bijvoorbeeld op het gebied van crisismanagement, werken in teams, optreden als dagvoorzitter, grote bijeenkomsten organiseren, ontdekken wat wel en niet werkt. Dat heb ik echt in de jaren bij de GHOR geleerd. Trots ben ik vooral op de verbinding tussen de crisisorganisaties van de GGD en de GHOR. ’

Goud

besteMet veel plezier kijkt Marco tot slot graag nog terug op gezamenlijke activiteiten, als collega’s onder elkaar: ‘De vrijdagmiddagborrels die Sander startte waren fantastisch. Net als de teamuitjes of twee- daagse activiteiten. Dat hebben we jaren volgehouden. Zulke activiteiten waren goud waard voor de onderlinge binding. Voor de toekomst gun ik de GHOR met de GGD een stevige plek in het netwerk van zorg en welzijn. Met een krachtige positie binnen de Veiligheidsregio! Gezondheidszorg is totaal iets anders dan de brandweer, gemeente of een politieorganisatie. Daarom vraagt het om zo’n stevige positie van de GHOR en GGD in de Veiligheidsregio Zuid-Holland Zuid.’

Gerelateerde artikelen

GHOR Zuid-Holland Zuid
Prof. Kohnstammlaan 10
3312 KL  Dordrecht

GHOR in beweging