GHOR en RCB samen op bezoek bij ASVZ

05 februari 2025

Samenwerken binnen de Veiligheidsregio is van groot belang, zeker als je dezelfde partner ‘bedient’. De titel van dit artikel zegt precies ook dit: we werken allen voor hetzelfde doel en we blijven elkaar trouw. En met een bezoek aan ASVZ, zorgorganisatie voor mensen met een verstandelijke beperking, kwam deze samenwerking mooi samen.

‘Met wie van de GHOR is er al contact?’ Zo luidde de vraag per e-mail van Mark Verheul, de nieuwe Veiligheidscoördinator bij ASVZ. Pim van Dam, adviseur Zorgcontinuïteit bij de GHOR, bedacht zich geen moment en nam contact op.
‘Zodra er een nieuw contactpersoon van een zorginstelling bekend is, plannen we heel graag een koffiemomentje in. Het is van groot belang om elkaar te kennen, zodat je in tijden van een (aankomende) crisis makkelijk en snel met elkaar kan schakelen. Kort geleden hebben Mirjam Roth (Afdeling Risico- en Crisisbeheersing) en ik elkaar gevonden op ‘haar’ project: Evacuatie in de Zorg’, vertelt Pim. ‘En aangezien we bij de GHOR goed zijn in verbindingen leggen, heb ik Mirjam uitgenodigd om samen op kennismakingsgesprek te gegaan bij ASVZ, locatie de Merwebolder in Sliedrecht.’

Ontwikkelingen en toelichting

Na een voorstelrondje trapte Mark het gesprek af over de huidige ontwikkelingen binnen ASVZ. Gevolgd door Pim die een toelichting gaf over Zorgcontinuïteit. Daarin kwamen uiteraard ook de GRIP-structuur, de COPI-bak en de OvD-G aan de orde. Wie kom je op welke plek tegen? Hoe kan je de GHOR bereiken, ook al is er nog geen sprake van opschaling? Maar ook, zorg dat je een opvangplek hebt. Waar het voor de Brandweer voldoende is om buiten een verzamelplek te hebben, gaat de GHOR nog een stap verder: zorg voor een goede opvangplek.

Links Mark Verheul en rechts Pim van Dam en Mirjam Roth

Evacueren in de zorg

Mirjam nam het stokje over en gaf een toelichting op het project ‘Evacueren in de zorg’. ‘We willen met de zorginstellingen in gesprek over de risico’s rond de evacuatie tijdens een calamiteit. En dan gaat het vooral over de eerste 15 – 30 minuten’, benadrukt Mirjam. ‘De hulpdiensten zijn dan nog niet ter plaatse, terwijl de ontruiming dan al wel opgestart moet zijn. We gaan in gesprek over de mogelijkheden om de overlevingskansen nog verder te vergroten. Hoe zelfredzaam zijn de bewoners? Hoeveel ontruimers zijn er? Is er voldoende tijd om iedereen veilig buiten te krijgen? En zo niet, kunnen we met wat strategische brandscheidingen of extra vluchtwegen de beschikbare ontruimingstijd vergroten of de benodigde tijd verkorten. Dat zijn de vragen die dan langskomen. Genoeg stof om op een later moment verder op door te praten en voor elke locatie door te nemen.’

Afsluitend volgde, in een heerlijk zonnetje, nog een rondleiding over het terrein van de Merwebolder en sprak het drietal over de bijzondere groep mensen die hier verblijven. Pim: ‘We zijn blij met deze kennismaking en met huiswerk weer terug naar de orde van de dag!’