Hans Janssen: terug naar school

04 september 2019

Never a dull moment in de zorg. Alom wordt gewaarschuwd dat het aantal verpleegkundigen ernstig achterloopt bij de vraag van ziekenhuizen en andere zorginstellingen. In sommige regio’s moeten afdelingen of instellingen hun deuren sluiten omdat er geen personeel te krijgen is. Ook de ambulancezorg staat het water aan de lippen. Aan creativiteit geen gebrek: de ene na de andere opleidingsvariant wordt bedacht om de tekorten aan te pakken. Ook Den Haag en de hogescholen verzinnen van alles, maar voorlopig is er nog geen licht aan het einde van de tunnel.

Recent bedacht de minister een ‘prachtig’ plan. Het verschil tussen hoog en lager opgeleide verpleegkundigen moest maar eens worden aangepakt. De Wet BIG II is erop gericht om hbo-opgeleide professionals tot ‘regieverpleegkundige’ te kunnen bombarderen, een positie die meer autonomie en handelingsvrijheid toestaat. De lager opgeleide verpleegkundigen moeten onder de nieuwe wet een aanvullende opleiding volgen om ook op hbo-niveau te kunnen functioneren. Bizar, want die verantwoordelijkheden hebben ze allang. Ziet u het voor zich? De chaos komt naderbij. Dit gefabriceerde onderscheid wil niemand en zal de verpleegkundige zorg tot op het bot verdelen.

Regiefunctie en verantwoordelijkheid

Ook in de ambulancezorg is de instroomeis niet opgehangen aan een mbo- of hbo- opleiding. Na de basisopleiding moet je immers nog jaren op hbo-niveau aanvullende opleidingen volgen en ervaring opdoen. Op een ambulance hebben verpleegkundigen bij uitstek een regiefunctie en een zware verantwoordelijkheid. Hun bevoegdheid en deskundigheid worden periodiek getoetst. Dus hoezo terug naar school?

Met weemoed denk ik terug aan mijn eigen basisopleiding aan de VU in Amsterdam, veertig jaar geleden. Studeren, werken en wonen gingen mooi samen. Een maand op hoog niveau theorie volgen om vervolgens drie maanden in het ziekenhuis te werken. Iedereen blij, geen personeelstekort en vier keer per jaar startte een groep van twintig nieuwe collega’s. Maar goed: het zal de patiënt een zorg zijn…