In de pioniersfase gebeurde er zo ontzettend veel, we gingen als een komeet

24 juni 2025

Mary Haagsma en Gijs Roest waren erbij tijdens de pioniersfase van de GHOR: ‘Er was nog vrijwel niets, er moest nog heel veel gebeuren. We waren een klein team, maar het was heel interessant en we gingen als een komeet.’ In die intensieve periode kregen ze naast hun werk voor de GHOR ZHZ de kans om het Netwerkcentrum op te zetten, een onderneming die zich nog steeds richt op het opleiden van functionarissen en teams in de crisisorganisatie.

Ambulance- en IC-verpleegkundige Gijs maakte kennis met de GHOR via een persoonlijke ontmoeting. ‘Rob Karremans was ingezet om te helpen de GHOR op poten te zetten’, gaat hij terug naar de periode tussen 2002 en 2007. ‘Zijn interessante kijk op zaken boeide en inspireerde mij. Daarom wilde ik wel een paar maanden bij de GHOR bijdragen aan activiteiten in het kader van opleiden, trainen en oefenen om de mensen in de piketfuncties voor te bereiden op hun rol in de crisisorganisatie.’

Pioniers

‘Er was nog weinig of niets. Het was echt een pioniersfase. Wèl waren we al gelijk ondernemend en vooruitstrevend. We gingen dan ook als een komeet.’ In die komeetstijl legde Gijs samen met zijn collega’s een fundament voor de GHOR ZHZ, met zaken als functieprofielen, kwalificatienormen en een opleidingsaanbod.

Energie

Dat beaamt Mary van harte. Zij was rond 2004 bij de ontwikkelingen betrokken geraakt, na eerdere jobs bij onder meer de brandweer, ambulancedienst en ziekenhuizen. ‘Ik heb zo’n beetje twaalf ambachten gehad’, blikt ze daar met een glimlachje op terug. ‘Bij de GHOR mocht ik veel energie steken in het aan elkaar knopen van de brandweer, politie, gemeenten, GHOR en Veiligheidsregio. Dat was natuurlijk helemaal nieuw. Gemeenten waren nog amper bezig met crisisbeheersing. Daarnaast was ik ook betrokken bij de opleidingen, trainingen en oefeningen.’

Ten top

De entourage waarin dat alles zich afspeelde heeft het duo als zeer stimulerend ervaren. Ze kijken er dan ook met plezier op terug. Mary: ‘Alles was nieuw. Dat droeg bij aan enthousiasme. Er was ondernemende energie ten top. Ieder bracht eigen expertise in. Protocollen, procedures en dergelijke vonden de meesten van ons behoorlijk saai, maar Berry ging daar maar door en was daarmee een pijler voor de organisatie. Ik zal nooit de eerste audits voor certificering vergeten. Het was lastig om aan de kwalificaties te voldoen. Berry en andere collega’s hebben er enorm hard aan gewerkt om dat voor elkaar te krijgen. Toen de her-audit uiteindelijk goed verliep, vierden we het met z’n allen met champagne en een etentje in Rotterdam. We waren sowieso erg competitief ingesteld. Vooral ten opzichte van Rotterdam. Er was bijvoorbeeld strijd om audits als eerste te halen.’

Familiesfeer

‘De sfeer was echt zoals dat bij een klein clubje hoort, een beetje een familiair. Sinterklaas en Kerst vierden we gezamenlijk. Iedereen had aandacht voor elkaar. Tegelijkertijd leefde bij allemaal steeds het gevoel: en dóór! Vergaderingen werden goed voorbereid en duurden daardoor niet lang. Agendapunten moesten bijvoorbeeld aan voorwaarden voldoen. Wist je alles goed te motiveren, dan kreeg je meestal groen licht. Ik vond het heel vooruitstrevend en fijn om op die manier en volgens gedeelde normen te werken.’

Best lastig

Dat leidde tot resultaten om best een beetje trots op te zijn, menen de twee: ‘Tegengestelde belangen en achterblijvende interesse in crisisbeheersing maakten het best lastig om regie te voeren over een keten van zorginstellingen. Toch wisten we steeds win-win mogelijkheden te vinden. Met kansen om samen plannen te maken. In dat proces waren vooral Rob en Dianne erg goed in coaching en het meekrijgen van de omgeving. Nieuwe kleding van GHOR piketfunctionarissen gaven ze bijvoorbeeld op een leuke en sterke manier aandacht met een modeshow door collega’s. Toen het aanbod aan opleidingen, trainingen en oefeningen was georganiseerd, brachten ze dat onder de aandacht met een film waaraan collega’s uit het hele land meewerkten. Het hele proces was weliswaar een hell of a job, maar ook ontzettend leuk. Daarnaast zorgden zij ervoor dat onze contacten met zorgorganisaties een vervolg kregen met ons aanbod van oefeningen, evaluaties en verbeterpunten. Ook van die aanpak staken we veel op.’

Blij

Op die basis kreeg tegelijkertijd ook het Netwerkcentrum steeds meer vorm. Momenteel heeft de organisatie elf medewerkers in dienst en verzorgen zo’n veertig freelancers trainingen en opleidingen. Hoewel Gijs inmiddels is teruggekeerd bij zijn oude liefde, de ambulancedienst, ligt zijn hart ook nog bij het Netwerkcentrum.

‘Inmiddels is alles bij de GHOR en de veiligheidsregio’s behoorlijk strak georganiseerd’, besluiten de twee. ‘We zijn blij dat we de periode van ruimte voor pionieren en ontwikkelen mee mochten maken.’