Bij de GHOR dook ik in een nieuwe wereld en was het nooit saai!

30 juli 2025

Als kabinetschef en coördinator integrale veiligheid van de gemeente Gorinchem had Gert Lems eerder al eens te maken met de GHOR. ‘Maar eigenlijk had ik verder nog vrij weinig met zorg’, blikt hij terug. ‘Wel wekte de bijzondere vorm van de GHOR als netwerkorganisatie en de diversiteit van hun werk mijn interesse in de witte kolom van de veiligheidsregio. Toen de GHOR een senior beleidsmedewerker zocht, kreeg ik de kans en ging de wereld van de zorg voor mij open’. Die wereld stapte hij graag binnen. Saai was het er nooit. Integendeel.

‘Van de eerste dag herinner ik me de hartelijkheid en de warmte van de organisatie nog duidelijk. Ik kwam terecht in een organisatie die weliswaar klein was, maar waar al heel veel in omging. Die al stevig werkte aan relaties met partners en bij alle facetten van de witte keten betrokken was.’

Ontdekkingstocht

Gert kwam in 2008 in die zorgwereld terecht met afgeronde studies chemische technologie en bestuurskunde; en een gevarieerde loopbaan binnen de overheid en ervaring in de politiek. De rode draad: beleidsontwikkeling en bestuursadvisering. Een uitstap naar de GHOR paste prima bij zo’n veelzijdig mens. Zeker omdat hij door zijn werk in Gorinchem en het ministerie LNV bekend was met crisisbeheersing. Dat deze ervaringen in het verlengde, maar toch op een ander vlak lagen dan het werk van de GHOR was geen probleem. Gert: ‘Als beleidsmedewerker zonder achtergrond in de zorg kreeg ik alle gelegenheid om dat terrein goed te leren kennen. Collega’s als Chris Dekkers, Mary Haagsma, Tamara Schiedon en Pim van Dam waren meer dan bereid de weg te wijzen. Ook heb ik veel geleerd van de vele werkbezoeken bij zorgorganisaties. Zoals ziekenhuizen, huisartsenposten, Rode Kruis, ambulancediensten, traumacentra. Het gaf mij dieper inzicht in ons zorgstelsel en hoe het eraan toegaat bij zorgpartijen achter de schermen. Het was een mooie ontdekkingstocht door het zorglandschap, met als taak het organiseren van een soepel samenspel van al die zorgpartijen tot een sterke witte keten.’

Boost

‘In die veranderende omstandigheden was onze positie niet altijd duidelijk’, beschouwt hij nog eens na. ‘Maar de meerwaarde van onze organisatie is in mijn ogen altijd overeind gebleven. En dat heeft zich ook bewezen. Bijvoorbeeld tijdens de coronaperiode en de opvang van vluchtelingen Zonder zo’n structuur lukt dat niet, omdat je dan als het ware de waakvlam mist die je kunt activeren op momenten dat een crisisorganisatie nodig is. Dat de GHOR minder zichtbaar is voor publiek doet aan die rol en noodzaak niets af. Al zou een duidelijkere positionering de organisatie misschien nog een boost kunnen geven. Daarnaast zorgt de GHOR voor concrete zaken, zoals hulp bij voorbereidingen, bij oefeningen en bij het opstellen van rampenplannen. Als puntje bij paaltje komt, kun je dan ook niet om de GHOR heen. De organisatie is hard nodig en stáát er als het er op aankomt.’

Nooit saai

Hoewel het echte pionieren een beetje voorbij was toen Gert binnenstapte, bleef er altijd volop variatie in de werkzaamheden. Niet alleen als staffunctionaris maar ook in zijn operationele functies waren er bijzondere situaties. Bijvoorbeeld tijdens inzetten bij incidenten, zoals de Mexicaanse griep: ‘Daarbij ondersteunden we de ziekenhuizen en huisartsen met uiteenlopende voorbereidingen, zoals coördinatie van noodzakelijke beademingsapparatuur. Bij de grote brand bij Chemie-Pack in Moerdijk in 2011 hadden we vooral te maken met milieukundige gezondheidsaspecten. Uit alle hoeken en gaten brachten we deskundigheid bij elkaar, onder meer van de GGD, het RIVM en van toxicologen. Op basis daarvan brachten we adviezen uit, bijvoorbeeld over het al dan niet eten uit moestuinen in de omgeving. Daar zaten lange dagen bij. Daarnaast onderhield ik in mijn functie veel contacten met ziekenhuizen, huisartsenposten, burgemeesters, gemeenten en andere partners. Het was in ieder geval nooit saai.’

Maatjes

Dat gold ook op sociaal vlak: ‘Berry van Son en ik deelden hetzelfde werkpakket en we waren maatjes. Soms waren we wellicht wat te optimistisch en dachten we dat de wereld maakbaar was en te vatten in gedetailleerde procedures en schema’s. We hebben samen veel gespard en gefilosofeerd over optimalisering van de witte keten. Maar ook de rest van de organisatie voelde als een warm bad. We konden alles tegen elkaar zeggen en keken naar elkaar om. We kwamen voor elkaar op en deelden teamgevoel. Dat was echt bijzonder. Hoe dat komt? Ik weet het niet precies, maar wat ik wel weet is dat medewerkers boffen dat ze bij de GHOR mogen werken. Vooral vanwege het type mensen, de cultuur, de warme sfeer en de grote verscheidenheid aan onderwerpen die aan bod komen.’